Tot dit jaar had ik de Eyserweg volgens mij alleen nog maar afgedaald. Dit jaar was voor mij de eerste keer; de Trintelerberg was als 23e klim opgenomen in de rode lus van Limburgs Mooiste. Ik zag er erg tegenop. In mijn beleving is het een lange, slopende klim en daar zit je niet echt op te wachten als je al 22 beklimmingen achter de rug hebt. De gouden tip die ik kreeg was: "je moet gewoon niet proberen boven te komen".
Ik begrijp nog steeds niet wat hier nu mee werd bedoeld. Feit is wel dat de beklimming mij reuze meeviel. Het is inderdaad een lange klim, maar gelukkig vrij regelmatig en niet erg stijl. Je kan dus redelijk in een ritme komen. Degene die mij de mysterieuze gouden tip gaf werd tijdens deze beklimming overigens bestraft met een aflopende ketting. Dat krijg je ervan als je voor zoveel verwarring zorgt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten